Re: [PersianGNU] gnu project translation

[mahyar moqimi]

بررسی کردم دوستان:
http://sharif.edu/~ghodsi/typing-rules.pdfاین لینک که آقای  دکتر قدسی هست و چند تا واژه نامه برای شاخه‌های کامپیوتر داده این متن رو نوشته و راهنمایی داده. ظاهرا فرد معتبری هستند. این‌جا با شکل «ی» موافق هستند.

در سایت فرهنگستان حرف میلاد تایید شده و من اشتباه می‌کردم. و اون یای کوتاه مورد نظر اون‌ها بوده

آیا دوستان منابع و داده‌های دیگه‌ای هم دارند؟

برای ایریکس: ایریکس جان اگه زحمتت نیست ببین چرا اسم مترجم نمیاد؟ شاید جای خاصی از پرونده باید بنویسیم  که توی صفحه بیاد!

2010/9/26 mahyar moqimi <address@hidden>

میلاد جان لطفا منبع بده که مطالعه کنم

2010/9/26 Milad khajavi <address@hidden>

در مثال «گیرندهٔ نامه» علامت «ـٔ» همزه نیست، بلکه یای کوتاه شده هست. و باید تفاوت قائل شد بین نشانهٔ همزه که یکی از نشانه‌های اصلی زبان فارسی است و یای کوتاه.

در کتاب دستور خط فارسیِ فرهنگستان زبان و ادب فارسی هم تاکید روی استفاده از یای کوتاه داره تا یای کامل.

راستی در مورد به توافق رسیدن به یک استاندارد خیلی موافقم.

موردی که در ترجمه‌ٔ من نیز پیش اومد این بود که برای دانلود، سرور، کلاینت به ترتیب از معادل‌های مصوب فرهنگستان استفاده کردم: بارگیری، کارساز و کارخواه.

اما نظر عباس اینه: «فهمیدن سرور یا دانلود خیلی راحت‌تر از کارساز و بارگذاری هست. علاوه بر این با بقیه سایت هم یک‌دست میشه» 

و بهتر هست که در مورد انتخاب واژه‌گان با همفکری یکدیگر مرجع رسمی هم انتخاب کنیم.

راستی آقای داریوش آشوری کتابی دارند به این عنوان: «بازاندیشی زبان فارسی» توصیه می‌کنم این کتاب خونده بشه، کتاب خوبیه مخصوصا برای کسانی که در ترجمهٔ متون فعال هستند.

2010/9/26 mahyar moqimi <address@hidden>

می‌دونم (تا الان) اینه که خط‌الرسم درست(قرار داد فرهنگستان) «ی» هست و خیلی سخته برام که با حمزه ترجمه کنم از طرف دیگه اگه با «ی» ترجمه کنم ایریکس ناراحت می‌شه و همچنین وقت برای درست کردنش گرفته می‌شه

--
Milad Khajavi
http://lincafe.wordpress.com
I tried to change the world, but I couldn’t find the source code.

_______________________________________________
Persian mailing list
address@hidden
http://lists.gnu.org/mailman/listinfo/www-fa-general

--
مطالعه این ایمیل توسط افرادی بجز گیرنده(گان) منع قانونی دارد.
فصل سوم -اصل 25 از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ( که به عنوان نوعی از حکومت در تاریخ های دهم و یازدهم فروردین  ماه 1358 با اکثریت 98/2%  توسط ملت ایران اعتبار پیدا کرد) و  دلالت دارد بر عدم تعرض به حریم شخصی شهروندان  : "بازرسی و نرساندن نامه ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی ، افشای مخابرات تلگرافی و تلکس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراق سمع، و هر گونه تجسس ممنوع است مگر به حکم قانون." همچنین مطابق  ماده 12 اعلامیه جهانی حقوق بشر (1327(  با رای مثبت دولت ایران در همین سال ) تصویب شده است مطابق متن انگلیسی ذیل  .
this e-mail is based on rights of the nation in constitution of Islamic Republic of Iran-chapter 3,"it shall be prohibited to inspect or fail to deliver letters, to record and divulge telephone conversations, to disclose telegraphic and telex communications, to censor them or fail to communicate or deliver them, to eavesdrop or to make any other search whatsoever, unless by order of law"   and  Article 12 of  the universal declaration of human rights (1948) approved by Iranian Government in 1948  .

   * No one shall be subjected to arbitrary interference with his privacy, family, home or correspondence, nor to attacks upon his honor and reputation. Everyone has the right to the protection of the law against such interference or attacks.

-- 
مطالعه این ایمیل توسط افرادی بجز گیرنده(گان) منع قانونی دارد.
فصل سوم -اصل 25 از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ( که به عنوان نوعی از حکومت در تاریخ های دهم و یازدهم فروردین  ماه 1358 با اکثریت 98/2%  توسط ملت ایران اعتبار پیدا کرد) و  دلالت دارد بر عدم تعرض به حریم شخصی شهروندان  : "بازرسی و نرساندن نامه ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی ، افشای مخابرات تلگرافی و تلکس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراق سمع، و هر گونه تجسس ممنوع است مگر به حکم قانون." همچنین مطابق  ماده 12 اعلامیه جهانی حقوق بشر (1327(  با رای مثبت دولت ایران در همین سال ) تصویب شده است مطابق متن انگلیسی ذیل  .

this e-mail is based on rights of the nation in constitution of Islamic Republic of Iran-chapter 3,"it shall be prohibited to inspect or fail to deliver letters, to record and divulge telephone conversations, to disclose telegraphic and telex communications, to censor them or fail to communicate or deliver them, to eavesdrop or to make any other search whatsoever, unless by order of law"   and  Article 12 of  the universal declaration of human rights (1948) approved by Iranian Government in 1948  .

   * No one shall be subjected to arbitrary interference with his privacy, family, home or correspondence, nor to attacks upon his honor and reputation. Everyone has the right to the protection of the law against such interference or attacks.